Στη θεραπεία των παιδιών και των εφήβων αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τα
προβλήματα που φέρουν τα παιδιά εστιάζοντας στις σχέσεις και στις διαδράσεις των
παιδιών με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Οι συμπεριφορές παρατηρούνται στο
πλαίσιο που εκδηλώνονται και αποκτούν νόημα όταν διερευνηθούν και οι συμπεριφορές
των υπόλοιπων μελών του εκάστοτε συστήματος (οικογένεια, σχολείο, εξωσχολικές
δραστηριότητες κλπ).

Αρχικός στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο εμπιστοσύνης και αποδοχής, ώστε το
παιδί ή ο έφηβος να μπορεί να μοιραστεί σκέψεις, ανησυχίες και ανάγκες. Μέσα από τη
θεραπευτική συνάντηση (παιχνίδι ή διάλογος), ο θεραπευτής προσπαθεί να διερευνήσει τις
αντιλήψεις του παιδιού για τους γονείς, τις προσδοκίες των γονέων που μπορεί να
ενισχύουν ή να βαραίνουν το παιδί και τις επικοινωνίες που δυσκολεύουν, καθώς και τα
αποθέματα, τα οποία θα φανούν χρήσιμα για την ενίσχυση της ψυχικής ευημερίας του
παιδιού/έφηβου.

Βάσει όλων αυτών, στα πλαίσια συνεργασίας με τους γονείς, γίνεται διάλογος για
δυνατότητες, επιλογές και εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας που θα διευκολύνουν την
ομαλή λειτουργία των σχέσεων και τη ψυχική ενδυνάμωση του παιδιού/εφήβου αλλά και
όλων των μελών, καθώς μέσα στο σύστημα της οικογένειας ακόμα και μια μικρή αλλαγή σε
ένα μέλος μπορεί να φέρει μεγάλες αλλαγές σε όλο το σύστημα.