Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς… για κάποιους «η ομορφότερη εποχή του χρόνου». Μια περίοδος που η χαρά ξεχειλίζει και πολύς κόσμος περιμένει με ανυπομονησία. Η κοινωνία μας προσκαλεί να συμμετέχουμε σε μια συνθήκη ευτυχίας με όλα τα μέσα που διαθέτει… Οι δρόμοι στολισμένοι, οι βιτρίνες των καταστημάτων γεμάτες με λαμπάκια και χρυσόσκονη, οι διαφημίσεις προβάλλουν ανέμελες παρέες γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αν δε νιώθεις χαρά, νιώθεις ότι δεν χωράς σε όλο αυτό.

Αν φέτος οι γιορτές σε βρίσκουν σε μια ψυχική κατάσταση που θέλεις να αφεθείς σε αυτό το ευχάριστο κλίμα, είναι μια πολύ καλή περίοδος να γιορτάσεις, να συναντηθείς με αγαπημένα πρόσωπα και να χαλαρώσεις. Είναι μια ευκαιρία να αποφορτιστείς από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να λειτουργήσεις περισσότερο αυτό-φροντιστικά και να συνδεθείς με κομμάτια του εαυτού σου που χάνεις σε στιγμές πίεσης. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που δε θέλουν να έρθει αυτή η εποχή; Γιατί ο πόνος δυναμώνει αυτή την περίοδο; Τι προσδοκίες έχουν οι άλλοι από εμάς; Επιτρέπεται να μη θέλει κάποιος να γιορτάσει φέτος;

Η σύγχρονη κοινωνία έχει διαμορφωθεί σε μια «κοινωνία επίδοσης», όπως, πολύ εύστοχα, χαρακτηρίζεται από τον Νοτιοκορεάτη στοχαστή και συγγραφέα Byun-Chul Han, στην οποία πρέπει διαρκώς να παλεύουμε για το τέλειο και οτιδήποτε άλλο δεν είναι αρκετό. Σε μια τέτοια κοινωνία πλεονάζει η θετικότητα και αποβάλλεται ό, τι θεωρείται αρνητικό. Συμμορφωμένοι με αυτό, οι περισσότεροι άνθρωποι μοιράζονται κομμάτια της ιστορίας τους, επεξεργασμένα με φίλτρα, με στόχο να δουν οι άλλοι μόνο ό ,τι χαρακτηρίζεται ως «καλό» και «επιτυχημένο». Δε θα δούμε φωτογραφίες που να δείχνουν τον ανθρώπινο πόνο, ούτε πρόσωπα που κλαίνε, ούτε θα μιλήσουμε για το πόσο ανυπόφορη είναι κάποιες φορές η ζωή μας.

Αυτές οι γιορτές, μπορεί να έχουν πόνο, μπορεί να μας βρίσκουν αντιμέτωπους με χωρισμούς, απώλειες, ασθένειες, μοναξιά… Αυτές οι γιορτές δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες, όπως συνέβαινε πάντα. Πότε δεν ήταν ίδιες. Και εμείς, και τα συστήματα στα οποία συμμετέχουμε, αλλάζουμε καθημερινά. Οι αλλαγές, άλλοτε μικρές, ασήμαντες, απαρατήρητες και άλλοτε μεγάλες, σοβαρές, οδυνηρές.

Αυτές οι γιορτές που θα ήθελες να μην έρθουν αλλά ήρθαν, που θα ήθελες να μην είναι έτσι, αλλά είναι… Αυτές οι γιορτές δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες. Ας είναι αυτές, οι γιορτές που θα φροντίσεις τον εαυτό σου, που θα του επιτρέψεις να βιώσει κάθε συναίσθημα, που θα συνδεθείς μόνο με όσους ανθρώπους πραγματικά το επιθυμείς. Και αν ακόμα συμβεί κάποια στιγμή να παρασυρθείς από αυτό το κλίμα της χαράς, μη φοβάσαι, ο πόνος θα είναι ακόμα εκεί, μη φοβάσαι ότι θα τον χάσεις. Οι ενοχές δεν είναι μια καλή ιδέα. Κουβαλάς ήδη αρκετό βάρος και ίσως χρειάζεται να σταματάς πού και πού να πάρεις κάποιες ανάσες. Ας είναι, οι γιορτές που θα ακούσεις τις ανάγκες σου περισσότερο από κάθε χριστουγεννιάτικη μελωδία.

Δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες, ούτε όμως και όπως οι επόμενες. Επίτρεψέ τες να υπάρχουν με έναν τρόπο που μπορείς να αντέξεις.

Find out what works and do more of that
-Steve De Shazer

Χριστίνα Ευθυμίου, Ψυχολόγος MSc